சூப்பர் டாடி...

              உறவினர் வீட்டு விஷேசத்துக்கு நானும் என் மனைவியும் கிளம்பினோம். எப்போது வெளியே கிளம்பினாலும் அடம்பிடிச்சாவது கூடக் கிளம்புற என்னோட 3 1/2 வயது LKG  படிக்கும் பொண்ணு, என் அம்மாகூட  வீடியோ கேம் விளையாடுற மும்முரத்தில் , ‘நான் வரலை’ னு சொல்லிட்டா. சரினு என் 1 1/2 வயது மகனை மட்டும் கூட கூட்டிகிட்டு போனோம்.  

             என் மகளை இதுவரை வீட்டில் விட்டுச் சென்றதில்லை என்ற காரணத்தினாலும்,  அவள் என் அம்மாவிடம் இருக்கும் செல்லத்தால், தனக்கே உரித்தான துருதுருப்பில், வீட்டில் உள்ள பொருட்களை ஏதும் பாழாக்கிவிடுவாள் என்ற பயத்தில், நான் ‘நாங்கள் வரும் வரை சமர்த்தாக பாட்டியுடன் விளையாடிவிட்டு, பாட்டி சொல்ரத கேட்டு அமைதியாக இருக்கனும், எந்த பொருளையும் தொடக்கக்கூடாது,  அதுலையும் அலமாரில இருக்கிர கேமராவை எடுக்கக்கூடாது அது உடைஞ்சிரும்னு’  புத்தி சொன்னேன்.. ( நாக்குல சனி உங்காந்து நாட்டியமாடிகிட்டு இருந்திருக்குனு பின்னாடிதான் தெரியும்).

           நாங்கள் திரும்பி வீடு வந்து சேர்றதுக்கு நாலு மணி நேரம் ஆயிருச்சி. வீட்டில் நுழஞ்சவுடனே எம்பொண்ணு, என்னை கட்டிப் பிடிச்சிகிட்டு,  நீ சூப்பர் டாடி, உனக்கு எல்லாம் முன்னாடியே தெரியுது டாடி என்றாள், எனக்கு ஒன்னும் புரியலை.  என்னடா செல்லம் சொல்ற எப்பவும் உன் டாடி சூப்பர்தாண்டானு, என் வீட்டு அம்மனியின் முறைப்புக்கிடையிலும் பெருமையாக சொல்லிட்டு என் மகளை கொஞ்சினேன்.

          வா டாடி-னு என்னை உள் அறையில இருக்கும் அலமாரிக்கருகில் கூட்டிப்போய், என் வீடியொ கேமராவை( camcorder) காட்டினா, எனக்கு அதை பார்த்தவுடனே ஒரு விநாடி அதிர்ச்சியில அப்படியே நின்னுட்டேன்.... ஏன்னா எனக்கு பிடிச்ச, நான் ஆசைப்பட்டு வாங்கி இதுவரை உபயோகித்து வரும் வீடியோ காமெரா உடைஞ்ச நிலையில இருந்துச்சி...

          ஆனால் என் மகள் , டாடி உனக்கு எல்லாமே முன்னமே தெரியுது டாடி, ‘நான் அதை எடுத்தா உடைஞ்சிடும்னு’ சொன்னே இல்ல அதே மாதிரி நான் சேர் போட்டு மேல் அடுக்குல இருந்த இந்த கேமராவை எடுக்கும் போது கீழே விழுந்து உடைஞ்சிடுச்சி டாடி’,  நீ சொன்னது அப்படியே நடக்குது டாடி, நீ சூபர் டாடின்னு ஒரேடியா புகழ்ந்துகிட்டு இருந்தா, 

        எனக்கு என்ன பதில் சொல்றதுன்னே தெரியலை, மகளின் புகழ்ச்சிக்கு பெருமைப் படுறதா, உடைஞ்ச கேமராவுக்கு வருத்தப்படுறதா, என முழிச்சிகிட்டு இருக்க, என் வீட்டு அம்மனியோ கோபத்தில்.   பிறகு அடுத்த 2 மணி நேரம் என் வீட்டு தங்கமணியிடம் நெறய வாங்கிக்கட்டிக் கொண்டேன் (வெளில கூட்டிட்டு போய்ட்டு வந்தததினால வழக்கமா கிடைக்கிற அடி மட்டும் கிடைக்கல). 

            உங்களை யாரு அவகிட்ட அதை தொடாதே.. இதை தொடாதேன்னு சொல்லச்சொன்னது...., அவபாட்டுக்கு பாட்டிகூட விளயாடிட்டு இருந்திருப்பா, உங்களை யாரு அலமாரில கேமரா இருக்கு அதை தொட்டா உடைஞ்சிடும்னு அறிவுரைச் சொல்லச் சொன்னதுனு ஒரே திட்டுதான்.

         சத்தம் கேட்டு அடுத்த அறையில் தூங்கிட்டிருந்த,  என் அம்மா வந்து விசயத்தை கேட்டு, அப்படியாடா,  அவ்வளவு உயரத்துல இருந்த கேமராவை, சேர் போட்டு எடுத்திருக்கா பாரு, என்னா புத்திசாலித்தனம்னு, என் மகளை கொஞ்ச ஆரம்பிச்சிட்டாங்க...

         என்னங்க கேமராவைத் தொடாதச் செல்லம்னு எம்மககிட்டச் சொல்லிட்டுப் போனது ஒரு குத்தமாங்க...

         ஒருபக்கம், கேமரா உடஞ்சி போச்சே, அதை ரிப்பேர் பன்ன எவ்வளவு கேப்பனுகளோன்னு கவலை, அது போச்சின்னா வேர கேமரா வாங்கனும்னா இன்னிக்கி விலைவாசிக்கு பட்ஜெட் ஒத்து வருமான்னு ஒரே ரோசனை...

          இதுல திட்டு வாங்குரதும் நாந்தாங்க...,  கேமராவ உடைச்ச என் மக ஒன்னும் தெரியாத மாதிரி திருப்பி கூலா போகோ சானல் போட்டு பாத்திட்டிருக்கா..., என் கூடவே வெளில வந்துட்டு வீடு திரும்பின என் வூட்டம்மனி இன்னும் என்னை திட்டிடிருங்காங்க...

பொறந்தா தங்கமணிகளா பொறக்கனுங்க... வேற என்னத்தச் சொல்ல...